Zerdeçal tozu bir baharat olarak, Hint yemeklerinde kullanılan yaygın bir gıdadır. Baharat olarak kullanılan zerdeçal, bitkinin yeraltında gelişen saplarından yani rizomlardan elde edilir.

Zerdeçal, köriye sarı rengini veren baharattır. Hindistan'da binlerce yıldan beri baharat ve şifalı bitki olarak kullanılmaktadır. Son zamanlarda bilim, Kızılderililerin de uzun zamandır farkında olduğu bu bilgileri desteklemeye başlamıştır; bu bitki tıbbi özellikleri olan bileşikler içermektedir.

Zerdeçaldaki ana biyoaktif madde olan curcumin, anti-inflamatuar özelliklere sahiptir. Biyoyararlanımının yükselebilmesi için piperin ile beraber tüketilmesi etkili sonuçlar yaratabilmektedir. Bu yüzden zerdeçal karabiber ile kullanıldığında vücut daha iyi emilim sağlar.

Curcumin zerdeçalın sarı pigmentine verilen isimdir, en çok köride bulunan bu bileşen zencefil ailesinin çiçekli bitkilerinde de bolca bulunur. Anti-inflamatuar özelliklere sahip bir polifenol olan curcumin bileşeni, ağrı, depresyon ve iltihapla ilgili sorunları hafifletebilir. Aynı zamanda bu bileşen vücudun üç farklı antioksidanı üretiminin artışında da etkilidir. Bu antioksidanlar; glutatyon, katalaz ve süperoksit dismutazdır.

Bu bitki üzerindeki çalışmaların çoğunda genellikle zerdeçal ekstresi faydaları konusu incelenmektedir. Genellikle ekstrenin içeriğinde kullanılan curcumin dozajları gramaj olarak yüksektir. Sadece yiyeceklerde zerdeçal baharatı kullanarak bu dozaj seviyesine ulaşmak çok zordur.

Bu nedenle, bitkinin etkilerinin hepsini hızlı bir şekilde tecrübe etmek için, ciddi miktarda curcumin içeren bir takviye almak gerekmektedir. Bunun sebebi, curcuminin kan dolaşımında düşük bir emilime sahip olmasıdır. Curcumin yağda çözünür, bu yüzden yağlı bir yemekle almak daha iyi bir fikir olabilir.

• Amerika Ulusal Sağlık Enstitülerine göre, zerdeçal kan pıhtılaşmasını yavaşlatabilir. Kan sulandırıcı ilaçlarla birlikte kullanımı tehlikelidir. Bu ilaçlarla birlikte kullanımı için mutlaka doktora danışılarak kullanılmalıdır. Zerdeçal, kan inceltici yan etkileri nedeniyle, herhangi bir cerrahi prosedürden en az iki hafta önce tüketimi bırakılmalıdır.